 |
 |
به نام خدای مهربونی و صفا
این روزها دلم خ هوای شهیدان رو کرده. یادش بخیر از موهبت های دوران باصفای دانشجویی این بود که همیشه با شهدا بودیم. گاهی بیشتر
...مثل عصرهای پنج شنبه که عشقمون زیارت قبور مطهر شهدا بود. گاهی وقتا که هوس میکردی تنهایی باهاشون حرف بزنی، پیش همه طوری وانمود می کردی که عصر کار واجبی داری و نمی تونی توی برنامه های بر و بچ شرکت کنی. بهونه می آوردی که مثلاً خوابم میاد و میخوام استراحت کنم و یا اینکه فعلاً نمیتونم و... بالآخره برای یه عصر بچه ها رو دست یه سر میکردی تا فرصت داشته باشی تنهایی بری مهمونی شهداء
....وقتی با کلی تدابیر امنیتی میرسیدی میدیدی از تو زرنگتراش خ بیشتر بودن و هر گوشه یکی کز کرده داره نجوا میکنه با آسمونیها
مژده ای دل که مسیحا نفسی می آید ………که ز انفاس خوشش بوی کسی می آید………از غم هجر مکن ناله و فریاد که دوش………زده ام فالی و فریاد رسی می آید……………
تموم جمعه ها نام تو بردم اشک چشمام و شمردم آقاجون زیر لب دارم دعایی اباصالح اباصالح کجایی گل نرگس برات عالم بمیره همین جمعه بیا اون جمعه دیره چرا پایان نداره این جدایی اباصالح اباصالح کجایی به قربون تو و تنهایی تو فدای عصمت زهرایی تو
تو غربت آشیونه داری
ابا صالح اباصالح کجایی
خدایا ..............
اولین فرمان الهی
شهادت بانوی دو عالم بر فرزند غائبش و تمام شیعیان آن حضرت تسلیت ب
همه آرزویم اینست...
نمی دانم...
[عناوین آرشیوشده]
 |
 |
