ای تنهاترین امیدشب

پشت کوه آرزورا دیده ای اشک شوق یاسهارا چیدهای من نگاه اظطراب آلوده ام

من دلی خونبارم وفرسوده ام بی ریا وبی تبسم می روم بی صدا او بی تکلم می روم دست وپای کینه را بایدشکست این غم دیرنیه را باید شکست لحظه ها را از زمان باید گرفت ماه را از آسمان باید گرفت آسمان را باید امشب تاب داد بچه های آسمان را خواب دادای برادر به یوسف آزاده کو آن نسیم دل به دریا داده کو مهربانان پس کجا گردهم اندای برادر عاشقان کی بی غم اند من صدای سرد بادی خسته ام دربه روی فصل سرما بسته ام آری امشب آفتاب من تویی واژه های شعر ناب من تویی مثل دریامی پرستم آب را مثل رویا می پرستم خواب را پای به پای عشق می آیی هنوز تو می صاف وشکرزایی هنوز من غروبی در غروبی خسته ام دل زنجیر ریا بگسته ام زنده هستم آب می خواهم هنوز بادگونی ناب می خواهم هنوز زان تبسم کز وفا می کردیم زان دمی را که دعا می کردیم خسته ام از کوچه های بی کسی خسته ام دیگراز این دلواپسی ای ستاره ماه وخورشید ت کجاست ای شقایق جنگل بیدت کجاست کودکان شهر ودریا مروه اند یاسمن ها یاس ها افسرده اند

گرگ ها را کسی به مهمانی نخواند گوسفندی بره ای درده نماند.

 ای برادر صبر ایوب چه شد شور شعر وشهر آشوبت چه شد

وای امشب با جهان بیگانه ام با زمین و آسمان بی گانه ام

کی مرا با خود به دریا می بری

کی مرا با خود به رویا می بری

تو صدا ی مهربان پونه ای

 تو خدای مهربان پونه ای

امشب از آینه می خواهم تو را

بادلی بی کینه می خواهم تو را

ماه ای تنهاترین امید شب ماه ای زیباترین خورشید شب

می شود خورشیدرا پیدا کنیم آسمان را آبی و زیبا کنیم .