باران بی گاه سحر گاهی

گلبرگ ها را چیده و برده است

و تو کنار میز بر فرش مییابی

آن سرخ کوچک را.

و یادمی اری

باران جر جر را

و تندر ترکیده را در گرگ و میش صبح

((_ای داد

امسال هم این گونه دیدی مرد!...))

و میبری با توده گلبرگ های سیب

در خاک بسپاریش.

از چاوشان سر خوش نو روز

ماهی فروشانی که می آید

از آن سر تاریخ

با دیدگانی .تکه ای خورشید

و نعره ای آبی

تا سفره ی عید تو رارنگین بیارایند

با رقصی از قرمز

با تنگی از ماهی .

خدایا ..............
اولین فرمان الهی
شهادت بانوی دو عالم بر فرزند غائبش و تمام شیعیان آن حضرت تسلیت ب
همه آرزویم اینست...
نمی دانم...
[عناوین آرشیوشده]